0Гъстата сиво-парцалена зимна мъгла отдели Салинската долина от небето и от останалия свят. Отвсякъде изглеждаше като планински капак и караше голямата долина да прилича на затворено гърне. Хората оряха трудно широкия равен земен под, а където ралото бе успяло да пробие оставяше бляскава като метал черна земя. В предпланинските ферми около Санинската река жълтите стърнишки полета изглеждаха сякаш се къпеха в ясната студена слънчева светлина, но през декември такава в самата долина нямаше. Дебелата върба, пламнала в остри и ярко-жълти листа, се търкаше в реката.